Dil'im Ben Şiiri - Ahmet Okur

Vucuttan bir parca, bir organim
Donmuslara soba, usuyenlere yorganim
Nedendir bilinmez amma kirmizi-mor kanim
Tatlilar, lezzetler soyleyen dilim ben

Kavgayi, barisi baslatir benim hunerim
Bildim bileli iki damak arasidir yerim
Ustume dusen gorev cok sey soylerim
Guzel kerametler soyleyen dilim ben

Ne canlar acittim, ne canlar yaktim
Dudaklar arasinda saklanip ipler taktim
Kanlar dokturdum, kan golune aktim
Kem kehanetler soyleyen dilim ben

Karayilani deligine ben cektim
Dost arasinda fitne tohumunu ben ektim
Canin girdigi yerde bekci gibi tektim
Zalimi alim eden kerametler soyleyen dilim ben

Gonuldur baglandigim yer benim
Zorluklarla dokulen yas ve ter benim
Gulleri guzele veren huner benim
Cahile hikmetler soyleyen dilim ben

Akildir korktugum kopru gecemem
Gonul cozer esaretimi secemem
Gonulden gelene bir KILIF bicemem
Saygilar, hurmetler soyleyen dilim ben

Cahilin KILIFI-KILICIYIM ben
Alimi ustun-ala KILICIYIM ben
Can verip can ALICIYIM ben
Kiyamete alametler soyleyen dilim ben