DİL ile KALP hiç ayrılmaz dostlarmış.
DİL KALBE güzel zikirler söylermiş,
Buda KALBE huzur verirmiş.
DİL bir gün yaralanmış...
Yaralarından ne söylediğini bilmez olmuş
KALBİ kırmaya başlamış ve
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta