DİL ile KALP hiç ayrılmaz dostlarmış.
DİL KALBE güzel zikirler söylermiş,
Buda KALBE huzur verirmiş.
DİL bir gün yaralanmış...
Yaralarından ne söylediğini bilmez olmuş
KALBİ kırmaya başlamış ve
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
