Dilini kaybetmiş insana acı
Dilde ele hayran falan filancı.
Çiçek ile yaprak örter ağacı
Kuru dal doğada kalır yabancı.
Özünden kopmalar dil ile başlar
El kendi dilinden sözcükler aşlar
Geri kalan dilde kültür yavaşlar
Bozuk dille zarar verir plancı.
Sonunda özenti başlar toplumda
Öykünmeler akıl koymaz aklımda
Her çiçek açamaz başka iklimde
Yazdan kışa geçmek artırır sancı.
Dil dünyası geniş, çeşidi çoktur
Hak katında üstün dillerde yoktur
Renkleri dilleri var eden Haktır
Hakkı inkar etmek kimin inancı?
Karşılıklı geçen diller barışır
Örneğin, yemeğe tuz da karışır
Ayarın ca olsa tatlar yarışır
Durmuş oğlu olmaz dili yalancı.
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!