Dil-i Suzandır Bülbül... Şiiri - Sevinç ...

Bağrımda açılan bir derin yarasın ey gül
Ne figanlar ederim bilsen aşk ile her gün
Yine de sen ağlama yine de solma hep gül
Bu benim yazım olsun aşkıma olan sürgün

Beni böyle yaratmış ne diyeyim yaradan
Kör mü etti gözümü böyle yolu aratan
Kurtulmak derdim değil acıtan bu yaradan
Kafesim altın olsa yine gönlündür vatan

Dil-i suzandır bülbül hüzzam faslından çalar
Ne ağlarsın a gönül yar sana dünden ağyar
Birleşmiş bütün güller sanki ömrümden çalar
Bilmez bülbülü Şeyda senden başka bir diyar

Güzelliğin reşk-endaz nasıl canımı yakar
Yine de severim ben, bilirim sevgim naçar
Bir gün aç yaprağını ey Hay! Hay diye yakar
De ki; acı bülbüle hali ezelden duçar

Firkatin acısıyla gönül gözüm kanadı
Acıya maliktim de niye anlatamadım
Yalpalayan sevdamın o aksayan kanadı
Aşk ile uçtu ama vuslatı tadamadım…

Sözdedir özgürlüğüm esirinim hep gülüm sen gülşenin de gül ben hep nalân bülbülün…

reşk-endaz: İmrendirici, gıpta ettirici, kıskandırıcı.
Dil-suzan: Yanık, ateşli gönül.

http://video.eksenim.mynet.com/sevincinal/dil-i-suzandir-bulbul/445339/