Doruklarda çağlayandık
Şişelendik birer birer.
Toprak için ağlayandık
Şüphelendik, dolduk keder.
Duamıza çıkan ahmak
Komikleşme, çevrene bak.
HES’ler tepemize tokmak
Vura vura olduk heder.
Yarılan toprakta ara,
Kavrulan yaprakta ara.
Bensiz bedenin beş para
Etmez ama denir “kader.”
Koynumuzda tuz saklanır,
Bağrımızda buz saklanır.
Erişimin yasaklanır
Doğal hakkın elden gider.
Vardır size tek sorumuz:
Niçin değişti huyunuz?
Bulanıklaştı suyumuz
Olduk bataklıktan beter.
Derdimiz varmak denize,
Hayat vermek çevrenize.
Sahip çıkın ülkenize
Gelecek nesiller ne der?
Zehir yağıyor buluttan
Çözüm üret ki umutlan.
Olma bu kadar unutkan:
Yeter insanoğlu; yeter!
Kayıt Tarihi : 5.10.2019 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeraltı sularının hoyratça kullanılması sonucu kurumaya yüz tutan Tuz Gölü, yaygınlaştırılmaya çalışılan ve gelecekte tarımı yok edecek olan HES'ler, acımasız ve arıtmasız bacalarından zehir soluyarak bulutları kirleten fabrikalar, yazın ve yazının kuraklığına kendince çözüm üretmeye çalışan yoksul, bakan fakat görmeyen insanlar için 2011 Ağustos ayında yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!