Dil'i Geçmiş Zaman..

(1)
Bazen öyle beklersinki
Dünya çehrende dönüyor sanki
Tek bir düşünceye sahiptir insan
Olmak da bir olmamak da bir gibi...
Bir parıltıya kapılır insan!
Belirsiz bir ışığın yansımasıymış
Bir sliuet görülür uzaktan
Düşüncelerimdeki senin gölgesiymiş oysa...
Kaç kez karanlık çöker insanın gözlerine,
Ve kaçı edebiyeten karanlıktır..
Her gece gözlerini karanlığa kapatmaz mı insan
Söylesene ne zaman güneş ışığımı aydınlatır..
Hani hep yazar, yazar silerim ya beyaz kağıt sayfalara!
Acaba siyaha boyasam ve sonra silip güneşimi çizsem,
Yerine ne zaman bir köşeden çıkar gelirsin...

Başaramadığım hayallere ışık tutmaya..
Bir resim çizdim bu gece rüyamda..
Uyandım güneşi gördüm sonra..
Uykudan uyanmıştı zaman...

(2)
Daha kaç gün uyanırım güneşe bilemem..
Veya kaç geceyi gündüz yaparım..
Zaman su gibi akıp gider..
Düşler ve hayaller ardı ardını kovalar...
Bir küçüğün resmi ün yapar..
Muhammed ELYILDIRIM der'ki...
Hayalmidir gerçek olan, yoksa gerçeklermidir hayallerimiz..
Küçük bir çocuğun da umudu var..
Tıpkı ben gibi umudum olan sen gibi..
Çizdiğim resimde anlattığım bir ışık bir de güneş var..
Ama anlatamadığım dilimin dahi nutkunun tutulduğu bir sevda masalı...
Sen vardın resmin görünmeyen bir köşesinde...
Ve bir ben kaldım resim çizen kalemimin mürekkep diplerinde..