Gül-i ruhsarın, kıldı beni kendimden azade.
Hecrindendir naçar gönül nârında karardade.
Firakın mı bu ömrü viraneye medyûniyet.
Gayri nâlandır vîsale kadar, bu meftuniyet.
**
Bil ki hüsranındandır. Cümle gülşene de a’dayım.
Biçare peymanımla hem, iflah olmaz gedayım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta