Sessizliğin;
Sen, hiç bensiz uyandın mı?
Ben çok uyandım...Tanırım bensiz kalmanın acısını...
Fakirliğin olduğu kadar, zenginliğin de gözü çıkmalı!
Çıkmalı ki; Sende kayboluşumun hesabı sorulmalı!
Çığlığım;
Bir yol ver bana ne olur!
Saçını gören duraklar ver bana!
Saatler, durmadan sana dönmekte.
Güneş, önüme gölgeni düşürmekte.
içimde mavi baharlar ölmekte.
Bir yol ver bana ne olur!
Kayıt Tarihi : 18.8.2013 07:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!