Dil/anları süzerdi, rüzgâr esma/ğrur b/akışlarıyla sokuldukça yangına gülüşleriyle
Lambanın isli gölgesi vururdu aşka, damıtılmış ezgilerle sarılırdık ah kendimize
İncinirdi yaprakları günlerin, vakitler eskitirdik kuru özlemlerin hicaz seherlerinde
Aşk yakardık gönlümüzün kırgın ocağında, kıyam düşler sokulur iken yüreğimize
Nafile özlemlerin mor adasında sevgiyi yazardık, dünlerin pastili acırdı dilimizde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



