Dil Ağlamaz mı? Şiiri - Hanifi Kara

DİL AĞLAMAZ MI?

Şu ilim çağında şu hâlimize
Haftalar, mevsimler, yıl ağlamaz mı?
Bir eşarp engelse ödül almaya
Dostlar şöyle dursun el ağlamaz mı?

Kötülükler mantar gibi biterse
Güzel günler gözümüzde tüterse
Gülistanda kel kargalar öterse
Bülbül figan edip gül ağlamaz mı?

Konuşmak gerekir ilim diliyle
Kim çözecek kördüğümü eliyle
Türban yasağına seksen iliyle
Kahraman ünvanlı il ağlamaz mı?

Hâli hiç sorulmaz neden yolcunun
Nefse çoban olup güden yolcunun
Hakk’a bir yol bulup giden yolcunun
Önünü kesersen yol ağlamaz mı?

Güzelim bahçeye bir haller olmuş
Her tarafı yaban otlarla dolmuş
Meyvesi dökülmüş çiçeği solmuş
Yaprağı horlanan dal ağlamaz mı?

Yanlış beyanatla dil kirlenince
Asırla birlikte yıl kirlenince
Okyanusla ırmak, göl kirlenince
Mâvi denizdeki sal ağlamaz mı?

Örtüsüne dokunursan Suna’mın
İniltisi arşa çıkar anamın
Gül yazmalı, gül yanaklı ninemin
Başına örttüğü şal ağlamaz mı?

Sen bâtılın geçemezsin neyinden
Araştırdım özürlüsün, beyinden
Bir yolunu bulup öz peteğinden
Arıyı kovarsan bal ağlamaz mı?

Çaycı acıtmadan güzel tut demi
Siren sesi ile geliyor gemi
Güneşi yitirmiş kalbinde kimi
Akıl isyan edip dil ağlamaz mı?

Hanifi KARA