Ama yangından sonra
nerdeyse heceleyebilir
insan kendini çimenin damarlarına
bir kaç gün yaşayan sineğin yolu
örümcek ağı
ne de varsıl bir yıkım
ne güzel bir nefret
(orda çiğnenmiş kağıt yuvalarında
oturuyor onlar
anlamıyor onları ölüm
utanç gelip yitiriyor
en basit ölçüsünü)
evet tanıyorum bunu
caddedeki bu çığlığı
açlığın ateş atılımlarını
sıçramaya hazır
bu duvarlara doğru
bu çirkin dünya
şimdi ne güzel ne temiz en sonunda
senin şiirlerinin sıcak küllerinde.
İvan Malinovski (1926-1989, Danimarka)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!