Diktim Anıtımı Şiiri - Şaban Turan

Severken insan bildiğini kendisine,
Söyleyemiyor kalbindeki hücresine.
Dinledim umarsızı acıyı insanlaştırarak,
Başladım unutmaya yolumu da bularak.

Eski beni kafesinden çıkardım çekerek,
Şimdi anladım takılan jeton düşecek,
Yine yeniden başlamak demek,
Eskileri eskiciye satmak gerek.

Aldırdım, bakıma girdi sol yanım,
Daha dayanıklı olacak geri kalanım.
Zor bağlanan iyileşmemi çözüyorum,
Ay Umut bu! Tekrar yerine koyuyorum.

Diktim anıtımı gönül evimin önüne,
Dimdik ayaktayım ziyaretime gelene,
Cilalı hem de ışıldasın gülen yüzlere,
Taştan değil elbet yürekten sevene!