Diktatöre Şiiri - Mavisa Arif

bağla beni
kapat bir hücreye
işkenceler mânâsız
kalbim çıksın düşsün yere
atar yine de özgürce

alamazsın beni
çekemezsin pis çukuruna
lağıma de girsem
tabuta da soksan
kömür de yapsan
elmas olur ruhum

kanatlarımı kır
taşlar koy yollarıma
yaptığın her fenalığa karşı
yine de
dimdik karşında durucam ben

etrafım körlerle doldu
sağır olmasalar bile
faidesiz sözlerim
sizden ayrılır giderim

cahillik saracak etrafı
ölecek körpe kızlar
masiva yerle bir olacak
tanrı işi sorgulanacak
ama içimde her zaman
özgür bir kuşun kalbi
çarpacak