Dikkat!dikkat! Kitaplar Ağlıyor

Çürüdü Orhan Veli mezarında
Şiirleri mısralarında ağladı
Mısralar kitaplarda
Ne sen duydun
Ne ben

Kitaplar küflendi rafta
Sana, bana bakıp raflarda ağladı
Sen, ben attık çöpe
Attığımız ne bir kâğıt parçası ne küf

Attığımız her kâğıt parçası

Bir Nazım’dı,

Bir Kemal

Bir Garip Orhan Veli

Sen,

Ben,

Yeni yeni aşk acılarına yas tuttuk

Bir başkası dizilerde ağladı
Bir başkası üzüldü kalecinin yediği gole
Bir başkası ağladı kaçırdığı göle

Kitaplar raflarda ağladı, biri yırtılan yaprağına
Biri küflenen yaprağına
Biri el değmemişliğine, kısmetsizliğine ağladı

Bir başkası vakit bulamadı
Sanaldaki bebeğe

Bebeğin açlığına ağladı

Bir başkası
Telefonun eskiyen kılıfına ağladı
Bir başkası telefonun çizilen camına

Sen,
Ben,
Arada bir kaçamak yapıp güldük

Kitaplar rafta geçen tutukluğuna ağladı
Rafta küflenişine ağladı
Çöpe atılışına ağladı

Görseydi bir Garip Orhan Veli
olurdu deli

Hortlasaydı bir garip Orhan Veli
Ne seni yazardı ne beni

Bulurdu bir deli onu yazardı

" Bir garip deli yazar kitabı aklı neylesin
Akıllı geçinen kitabı neylesin."