Dikiz Şiiri - Demet Taşocak

açmış bir gülün dikenine dokunur musun
bir dal budak goncanın körpesine
dokundun,
tek tek özenle koparmak eğlenceli bir merhametti
koparılmak tahammül edilemezdi
ilk öpücük ilk acıdan daha gerçek
tereddütlü evetler daha gerçek diye
bu ikiliği bilmeden sevmemiş miydik
sonra
yapayalnızlığa çekilen şaşaanın
bu duygunun hikmetinden
aa bak biri geliyor deyip sözü değiştirmemiş miydik
yol denilen bir yaprak boyu, bir dikenlik parmak ucu kadar
canlı olduğu zamanlarda
işitilebilir, orada.
çağrının, isteğin, vaadin kıyısında tereddüt ettiği yerde,
yanıttan önce veya sonra gevşeyebiliyorduk biz