Dikiş Şiiri - Asude Akyıldız

En büyük zulümdü
İçteki zindana kapanmak
Ben mi aptaldım bu kadar
İnsanlar mı çaresizdi
Bilmiyorum
Soran olursa
Ölmüştü ama şimdi iyi diyin
Zindandan çıkmıştır belki
Güzel bir hayatı olmuştur
Yaşamayı öğrenmiştir en sonunda
Ya da unutmuştur en azından
Bunca yıkıntının altından
Sağ kurtulmuş olabilir mi
Mucizelere inanmayı bırakalı
Çok uzun bir zaman oldu
Çocuktum ama çocuk kalamazdım
Saflığın zarar gördüğü
Küçüklüğün sürekli ezildiği dünyamda
Ne kadar hızlı büyünürse artık
O kadar hızlı büyüdüm
Cümle kurmaya takati kalmayan dilimi
Ellerim teselli etti
Artık bağırmıyorum