Dikey Haldeyim / I Am Vertical / S. Plath

Yeğlerim ama yatay hali.
Kökleriyle emerek anaç sevgiyi ve nice minerali
Yapraklarına her Mart parlaklık verebilen
Bir ağaç değilim ben,
Payına düşen ahları cezbeden ve renkleri harikulade,
Yakında yaprak dökmek zorunda olduğundan bihaber,
Bir bahçe tarhının güzelliğiyim ne de.
Bir ağaç ölümsüzdür kıyaslanırsa benimle eğer
Ve bir çiçek daha dikkat çekicidir uzun değilse de boyu,
İstediğim uzun ömürlülüğü birinin, diğerinin cesurluğu.

Yıldızların belli belirsiz ışıkları altında, bu gece,
Ağaçlar ve çiçekler kokularını salıyor ince ince.
Aralarında yürüyorum, fakat hiçbiri değil farkında.
Onlara benziyor olmalıyım, düşünüyorum da bazen,
Uyuduğum zaman neredeyse aynen--
Düşüncelerim bulandığında.
Daha doğal geliyor bana yere yatmış olmak.
O vakit, gök ve ben, sohbet ederiz teke tek
Ve bir işe yararım uzanınca sonunda:
O vakit dokunur ağaçlar ilk kez, zaman ayırır çiçekler bana.

Sylvia PLATH
Çeviri: Osman TUĞLU