Kocaman kocamandık.
Yaşamaktan ve şarkılardan
zevk alıyorduk.
Bir sende, bir bende,
tadı güzeldi rakının,
doyulmuyordu tadına hayatın.
Ne oldu da böyle
paramparça olduk?
Saçıldık, döküldük yerlere,
savrulduk.
Tadı damağımda muhabbetleri,
fellik fellik arar olduk.
Herkes dik duruyor şimdi.
Tek başına, yapayalnız.
Parçalarımız yerlerde,
eğilip toplayan yok.
Dönüp duruyoruz öylece.
Herkes kendi çemberinde.
Kayıt Tarihi : 22.10.2022 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!