Dikilide Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Yazılmış en güzel şiiri sana adadım
Bir kumsalda öylesine mahsun
Bir o kadar puslu
Bir o kadar yalın
Baba
Senin gibi çandarlı esintisi
Ilık ılık okşar başımı
Güneşi senin kadar dost
Balığı senin kadar canlı
Mahsunum baba
Son bakışını
Yakalamak için dikili
Yakomozlarında
Sabahçıyım
Akşamdan kalma bir acısın içimde
Çatana çivisi gibi
Paslandıkça
Değiştirir posedion
Efkardayım baba
Kimse gülmez oldu
Gittiğinden beri
Yosun tuttu yeşil gözler
Köreldi
İpini kesen bıçaklar
Gülücük meleklerinin
Çocuklarım oldu
Özlemimle aynı yaşta
Ekin renginde
Gittiğin yerlere
Üflüyorum artık
Pervaneleri
Yakalıyormusun baba
Büyümeye inat
Hep oğlun kalmak istiyorum
Sabahları uyandığımda
Terinin tuzunu
İçime çekiyorum
Ege gibi
Ağlıyorum
Dalgamı kıramıyor
Beton
Ben susmuyorum