Dikilemeyen sökük Şiiri - Serap Şahin 2

Her zaman söyleyemez insan
Kendisi için doğru olanı
Bazen kandırırız kendimizi
İnanırız yalanlarımıza
Biliriz gerçeğin ta kendisini de
Örtbas ederiz mutsuzluğumuzu
Bahaneler kurtarıcımız oluverir
Mutsuzluktan ölürken

Kimse sahip olduğu hayattan memnun değil
Gizlice başkasının hayatını yaşamaya çalışıyor
Yanlış insanlar
Yanlış kararlar yüzünden
Sahip olamadığı mutluluğunu
Başka hayatlarda arıyor da
Yine de kendini bir yere ait hissedemiyor

Herkesin içinde kocaman bir boşluk
Günden güne büyüyen
Hiç kimsenin tamamlayamadığı
Hiç bir sevincin dolduramadığı
Kocaman bir delikle yaşıyor herkes
Dikiş tutmayan koca bir sökük bu

Herkes yarım
Yaşadıklarıyla
Yaşayamadıklarıyla
Sahip olduklarıyla
Olamadıklarıyla
Neyle olursa olsun hep eksik
Herkesin bir maskesi var
Mutlu görünen
Kimse kimsenin içindeki karanlığı görmesin diye

Herkesin bir kurtarıcıya ihtiyacı var aslında
Herkes kadar yaralısın sende
Herkes kadar yanıyor canın
Ve içinde bir boşluk
Nereye gidersen git seninle beraber gelen