Dikenli Yollar Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Bir melodidir hayat dedikleri
Dinlemeyi bilene kolay
İstemeyi bilene cömert
Bilmeyi bilene açık
Kapalı yaşar niceleri
Gelip geçerlerken cihandan
Gürültüden başka ne işitirler ki!
Sonsuz gelir üstelik dikenli yollar
Acılar içinde kıvranmaktan başkası yoktur artık
Sonsuzluğa uzanan ferah bir yol gibi gelir
Kendi tadını alanlara
Bazen uzun, bazen kısa olur
Bazen gölge, bazen güneş!
Açlık nedir bilmez kulağını veren
İncinmeyi hissetmez güçlü zihin
Budur coşkunun kaynağı
Akmaktır hayat denen yolda
Yine de endişelidir deli gönüller
Geçip gitmez dertler, kederler
Oysa durmak lazımdı şimdi
İçine işlemek hayatın
Kah bulut olmak kah yağmur
Oradan çiçeğe nüfuz etmek
Biçare insan duvar örmüş etrafa
Bilmez olmuş kurt, kuş, karınca nedir!
Yemek ve uyumak ile geçer ömürler
Gülen yüzlerin ardı karanlık
Güzel gözlerde hep bir şüphe
Yarın ne olacak kaygısı
Sarmış içi boş gövdeleri
Sesi duysa da insan
Bilmez ki geleni gideni!