Aşkence ( Dikenli Taç ) Şiiri - Haldun Ş ...

Hani bendim ,
Yusuf'tan sonra aradığın insan?
Hani bendim,
Seni kuyudan çıkartan?
Hani bir Tanrı dikmişti bizi birbirimize?
Kendi ellerinle dikmiştin yırtık yelkenini*
Birlikte yelken açacaktık,
Yıldızların denize döküldüğü yere?
Unuttun mu?
Seni, uzun ırmaklarla sardığım Vivaldi gecelerini?
Daha ne kadar sürecek bu aşk gizli gizli?
Nerede o samimiyet,
"Canım"lı, "Cicim"li sevgi sözcükleri?
Şimdi dilinde bile bir resmiyet ;
"siz"li "biz"li.
Ağlıyordun,
Anlatırken sana yapılan haksızlığı,
Ne olur kendine iyi bak diyordun,
kaldıramam ikinci bir yalnızlığı.
Ay şahit ...
Yakamoz şahit ...
Vivaldi şahit...
Bir oyun muydu her şey?
Anladım tabii...
Yeni kitabın hazırlığı.
Malzeme lazımdı değil mi?
Aşkımı malzeme,
Duygularımı meze yaptın imgelerine.
Demek bir oyundu ,
Ay ışığında şarkılar söylemek,
sahil boyu belime sarılıp yürümek?
Alkışlıyorum!
En güzel imgeleri sen kopardın şiirin ekmeğinden.
Aşkın, bir "Aşkence" oldu,
Ruhumu kırbaçlıyor "Kırbaç Düğümü",
Bir elinde "Gül Makası" ciğerlerimi doğrayan,
Canımı acıtıyor, başıma taktığın "Dikenli Taç"
Oldu mu meleğim,
gönlün oldu mu?
Takabildin mi
Tanrı'nın kırdığı kanatlarını?
Unutma ki şairim,
İnsan insana muhtaç,
İnsan sevgiye aç,
Çileli bir hayatın ödülü,
Demek ki bir "Dikenli Taç"