Beni hiçbir zaman anlamadı,
Asla anlamaya çalışmadı.
Durmadan önyargılarını saçtı,
Kırılacak yer bırakmadı.
Her geçen gün daha da geç kalıyor,
O kadar affetmeye çabalarken.
Anlatmadıkça herşeyi batırıyor,
Dayanamıyor artık bu beden.
Aşkta elbet olurdu acı,
Ama bunlar bilerek yapılan zulüm
Çektiğim değil hasret sancısı,
Sözlerinin yarattığı bir ölüm.
O kadar çoktu ki o sözler,
Hangi birini izah edecek?
Madem vardı onda dertler,
O sözlere var mıydı gerek.
Beni üzmekten korkmayan insana,
Sevgimi vermekten yoruldum.
Söylemezdi kaybetme korkusu olsa,
Havasız bıraktı artık boğuldum.
Kayıt Tarihi : 10.3.2021 13:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geç çok geç, Birikti söyleği kötü sözler üzerimde yük gibi.
![Tuğba Bowie](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/10/dikenli-sozleri-asla-bitmedi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!