Dikenli Çeti Şiiri - İbrahim Çelikli

her sabah tarlalara giderdik baharla
otunu ayıklardık ekinin önceleri
sonra bir litre alana bir de bedava
ot ilacı devri
katırboncukları, yavruağzılar, cığcıklar
boynunu büküverdi...

oysa aynı zamanda,
Çamırlık’daki ekin ekilmedik yerlerde,
ot biçerdik nadas öncesi, dilfil, ulama,
sirken, kızılbacak, kazayağı, cığcık,
nadaslarda,
nohut, mercimek tarlalarında,
ayrık, acımık
yavr(u) ağzı, ballıbaba, arapdaşşa, bobaçça,

güneşte ölgünleşmiş otları
eşeklere sarar
köyün yolunu tutardık
kimi tatar arabasıyla,
kimi kanatlı kağnıyla

evde kuruyan otları
ot tolunun tepesine yığardık
ya harman sonu düğen altına,
ya da tahrayla
kıyarak saman yapardık
keçilere koyunlara
kışlık yem hazırlardık

Mart martlığından vaz mı geşcek
gar gakmayvıdı mı,
davar gar mı eşeleycek
hayvan-haşat ne yeycek
işin-gücün yoğusa gari
bi çuval al goluyun altına,
saman dolaş evcek-evcek