Kâğıt kalemle dost gibi yaşadım senelerce
Hecelerle her haykırışımı susturdum
Mısralarımla ağladım, kafiyelerimle yas tuttum
Her defasında derdimi anlattım satırlara..
Öyle ki; yer yer kalem bile yoruldu benden
Sayfalar bile gönül koydu halime
Ve beyitlerimden ümidini kesti şiirler.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta