İnsanca yaşamak istedim ama,
Dikenin batırıp gül küstü bana.
Dik olan başımı gömmedim kuma,
Dost bildiğim nice kul küstü bana.
Dost için kendimi hep heba ettim,
Namert sofrasını elimle ittim.
arkama bakmadan yürüdüm gittim,
Sebebin sormadan yol küstü bana.
Bu kadar ucuz mu insanlık dostum?
Dönen dolaplara iğrendim, kustum.
Bir hatır uğruna yutkunduım sustum,
Kemiğin olmayan dil küstü bana.
Olup bitenlere şaşkınca baktım,
Eyvallah etmekten sonuda bıktım.
Arı kovanına çomağı soktum,
Arı değil ama bal küstü bana.
Kul Abbas kapıldım hayat seline,
Şaşırdım dünyanın garip haline.
Dertleri yükledim sazın teline,
Sazım çalmaz oldu tel küstü bana.
20.03.2005
Abbas YURT
Kayıt Tarihi : 22.6.2005 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
değerli dostum, benim şiir de, sizin şiir de bir şeyler terennüm ediyor. sizin elinize sağlık.
Eyvallah etmekten sonuda bıktım
Olup bitenlere hala sasiriyorsak ,benim umudum var siz gibiler cogalacaklar... Cok guzel tebrikler , sevgiler...
Azrail'e rüşvet vermeyi dener
Ölünce dünyanın en kurnazları
Torpille cennete girmeyi dener
ABDURRAHİM KARAKOÇ
küserler hocam küserler tekerlerıne comak soktukmu küserler.
TÜM YORUMLAR (3)