Dere kenarında oynarken, diken battı ayağıma,
Canım yandı yürüyemedim.
Annem vardı yanımda tuttu kolumdan.
Kalk oğlum asla eğri durma dedi.
O zaman ayağım sızlamıştı şimdi yüreğim.
Anneciğim sözünü şimdi daha iyi anlıyorum.
Eğilme! Boyun bükme.
Dik dur ama gaddar olma.
Zira ayağa merhem bulunurda,
Yüreğe asla..!
Kırma kimsenin kalbini,
İncitme sana uzanan bir eli,
Yardıma koş daima.
Düşene tekme atma.
Dikende batsa ayağına.
Geçmişini unutma..!
Kayıt Tarihi : 29.1.2009 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Dere](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/29/diken-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!