Diken Şiiri - Emine Denizli

Gözüm yeni bir yaşla tanıştı da sayende
Nimetmiş kan ağlamak ah kıymet bilemedim.

Adını diken koydum aktıkça yüzü yırtan
Öyle bir iz bıraktı ki engel olamadım.

Son gülen iyi güler merakla bekledim de
Diken öyle yırtmış ki acıdan gülemedim.

Yeniden başlamayı denedim, anılarım
Mühürlenmiş silmeyi istedim silemedim.

Muhtaçmışsın düşmüşsün yardım et dediler de
Ayaklarım çekmedi yanına gelemedim.

Bırak sandıkta kalsın kılavuz haritalar
Battığımız bataktan çıkan yolu bulamadım.

Aynada seyrederken nefret kusup tiksindim
Tek çare vardı ölmek, denedim ölemedim.,

Emine Denizli
çölgüneşi