Dikeceği/n Kazık... Şiiri - Talat Özgen

Bırak
Yetmesin zaman
Zaten ölecek değilmiyiz ki
Şu
Gök kutbunun altında bir gün,
Ne fark
Eder
Ha bugün ha yarın
Ve
Nihayetinde
Güneşin doğması da
Bir şey ifade etmez
Artık,
Körüklenmiş bir
Umudun
Ertesinde,
Nasıl
Tutacaksın ki ufukta
Gecesi gündüzü boşuna harcandıkça,
Dönmek
Sorma
Neye hikmet
Bir hiçliğin hizmetinde,
Karnı doymuş olsa
Ne gezer,
Saftarik beyinler
Tutmuş bir yol gidiyor
Burnu kaf dağında,
Amma velakin
İç dünyası
Bir felaket,
Yıkıldıkça
Tuttuğu dal
Nasıl
Desin ki
Kal,
Dikeceği/n kazık
Zaten bir yalnızlık...

* Berlin, 04.10.2021 *

Talat Özgen