Dik Duruşum Şiiri - Nizamettin Ünlü

Ömrümün pek çoğunu yiyip bitirdim,
Hesap ettim, ne kazandım ne yitirdim,
Kayıpları sayamayacağıma kanaat getirdim,
Tek kazancım duruşumdu, dik duruşum.

Acıysa çektim, bedelse fazlasıyla ödedim,
Bu duruşu doğduğum gün, inadına istedim,
Ve bu yoldan geleceklere şöyle dedim,
Seçim yapın, ya dünya malı, ya dik duruşum.

Soyutladım kendimi, menfaatçiden ve menfaatten,
Kayıp verdim, maddiyattan, sağlıktan, sıhatten,
Dağıldı midem, ciğerim, kırış kırış oldu ten,
Mutluyum, çünkü sağlamdır benim dik duruşum.

Bilmem bu yolu anlatabilirim size ne denli,
Bu yol taşlı yol, bu yol kurt yolu, bu yol dikenli,
Çok fazla geçen olmadığı, her halinden belli,
Karakterimdir, mayamdır, benim dik duruşum.

Dalkavuklar için kolaydır, dostlar bulmak,
Onlar için zor değil, imkansızdır dik durmak,
Dik durmak kurt olmaktır, kurt olmak,
Kurtluğumun simgesidir, benim dik duruşum.

Yalnız kaldım demedim hiç, sığınayım kime,
Sığındım, Yerin göğün sahibi tek hakime,
O istemese böyle yaşamak benim ne haddime,
Bir lütuftur, bir nimettir benim dik duruşum.

Nizo der ki! Bir kurt kocadı böylece bir inde,
Ölecek artık, bir kaya yada, bir çalı dibinde,
Yaratana emaneti teslim vakti geldiğinde,
Son isteğimdir, bozulmasın benim dik duruşum.

Nizamettin ÜNLÜ