Dik dik. Şiiri - Fehmi Tazegül

İnsanlarda kalmamış saygı vicdan.
Fakirle yoksullara yapılmış zindan.
Olmalı halklarımız yoldaş candan.
Emniyet güçleri hep yolumu kesti.

Olamadık yıllarca zenginlere denk.
Bizlere kapalıdır açık olan kepenk.
Huzur barış kardeşlik olur severek.
Kalmamıştır saygı nede merhamet.

Yakaladılar evde hep kelepçelendik.
Suçumuz bizim garip yoksulu sevdik.
Gariban yüzüme bakarlarken dik dik.
Düzenin tokmağı indi benim başıma.

Fehmi.
Yargılar yoldaşı adaletsiz mahkeme.
Kendime olmuşum can büyük ceza.
Durmadan sorgular işkenceler bize.
Sahip çıkamadım ben sefil gölgeme.