Dik Basamakların Düşündürdükleri Şiiri - ...

'Sesi soluğu çıkmayan su
Terk eder dereyi
Taşların çatlaması bundandır '


Yüreğinizi ve ilhamınızı besleyen kaynaklar kurumasın, daim
gürlesin.
TEBRİKLER..Sn. ARSLAN

Portakal çiçeğinin ayak izleri cümlesini okuyunca portakal gazı aklıma geldi nedense,birde kuşbakışı tepeden bakanların şimşekler çakman bakışları,serinlemeye ihtiyaçları varmış gibi öfkeli sularla yere savrulan onurlu bedenleri düşünündüm.Takke düşer düşmesine de öncelikle başımızı doğrulup arkaya doğru atmak lazım hoppa diyerek.

Kutluyorum abim saygılarımla

'Sesi soluğu çıkmayan su
Terk eder dereyi
Taşların çatlaması bundandır '

Baştan sona düşündürücü bir şiir. Taşlama sanki... Ya da bir sorgulama.Beğenerek okudum. Kalemi ve şiiri kutluyorum.Ve diyorum ki , ses olmak lazım bazen. Yürek olmak lazım bazen.Saygıyla.

bir çarpıklığı sorguluyor gibiydi.. kendine özgü bir hesaplaşma haliydi belki zamanla..ve belkileri çok bir şiirdi bana sorulsa.. bir çok anlam ve bir çağrışıma sürükleyen bu güzel şiirinizi kutlarım üstadım.. yüreğinize sağlık, saygılar size..

yazan kalem yürek varolsun saygıyla tam puan listemde saygı selamlarımla

Genelde bir 'abzürt' şiir anlayışı vardır. Yargılarıyla vargılarını bu anlayışla sergileyen şair; kim neyi nasıl anlamak istiyorsa istedikleri biçemde anlatmayı başarmış. Örneğin ben 'dik basamaklar' sözünde bir zorlamanın olduğunu, bunun yaşam zorlaması olduğunu düşünebilirim. Bir başkası, 'aşılması gereken engeller' olarak yorumlayabilir.
Anzürt anlayışın sembolik şiirlere yönelmesindeki yumuşaklığı algılamak da mümkündür. İnsan yaşamında öylesine çok yargılama yöntemleri vardır ki, her yargı sizleri haklı gösteren yaşamın özünde var olan çelişkilerin tersleşmesine taşıyavaktır ve sonunda sizler 'Hadi be! Hoppa' demek zorunda kalacaksınız. Dost Şairi özgün çalışmasıyla kutluyorum...+..+ Sevgiler, başarılar.

Dik basamakların düşündürdükleri beni de düşündürdü....

Kaleminizi kutluyorum Sn Necdet Arslan....

Saygılar

'hoppa'.., bir basamak daha çıkma vakti. Bu şiir son basamak çıkılıncaya kadar hep aynı dizeleri belki yanlarına yenilerini de alarak ama havasını hiç değiştirmeden yazılacak/söylenecek ya da iç geçirilerek içten hissedilecek. Son basamağa gelince de işte o zaman takke düşmüş-kel görünmüş olacak... , uyuduğu için attan jokeyin yeniden atına binmeye şansı olmadığında...
Kaleminize sağlık sayın Necdet Arslan....Kutluyorum çalışmanızı....

evet düşündüren dokunuşlar ilk bakışta göremediklerimizi düşünüp tekrar okuduğumuzda görüyoruz tıpkı bakıp ta göremediğimizi fark ettiğimizde tekrar bakıp nelere kaçırdığımızı fark ettiğimiz gibi. hoş anlamlı kinayeli güzel şiir. elinize emeğinize sağlık.

Doğrusu düşündüm de, 'merdivenin üstünden mi bakıyor şair, yoksa en alt basamağından mı?'
Öyle bir fotoğraf var ki ortada, 'dejenere olmuş ilişkiler' sırıtıyor, dört bir yanından... Ve ben daha fazlasını yazamayacağım, değerli dostum yazmış yazacağını, okuyanlar düşünsün 'hal-i pür melalimizi...'
Tebriklerimle Değerli Necdet...