Dijital Vurgunluk Şiiri - Aziz Saydut

Dijital Vurgunluk

Bütün resimlerini yakabilseydim…
Küllerin savurur, kurtulurdum
Oysa silip tekrar yüklüyorum
Her resminde, yeniden vurgun
Geri bellek, yeniden yükleniyor
Kibrit ile yakamıyorum
Ne maziyi, ne resmini
Silinen sözler, tekrar tekrar çıkıyor
Bir resim, ansızın bir mesajda yeniden başlatıyor, yanmayı
Oysa zaman silinmeyen resimlerin var
Yakılan mektuplar yok, silinmeyen mesajlar var
Her bir resim saklı kalıyor bir bellekte
Birin sildiğinde başka bir platformda tekrar yükleniyor
Seni silmem için, dijital zamandan silinmem lazım
Mektup zaman içinde olmak vardı
Bir kipti ile gözyaşları ile kala kalmak olacaktı
Bütün resimlerini silemediğimim esaretidir
Bütün mesajlarını, özlü sözlerini silemediğim
Benim kendimden kaybolup, sende tutsak kalmamın
Dijital vurgunluğudur, hep önümde olan
Seni hep önüme tekrar çıkartan
Yaraya tuz basan, kapatmayan
Geri döndüren, bir mesaj ile hap salan
Bir dijital resmindir, her an önümden zihnime hükmeden
Bir kibrit ile yakamadığım resmin ve mektupların esaretidir.

07.04.2021