Dijital Devrim*

Bağa tespihim var kırmızı damarlı
Bahariye şiirleri yazarım allı morlu
Bahçıvana okurum tespihimi çekerek
Baba okur lahavlesin kem küm ederek
Bakıcı kız musallat; emmi, fallen bakim, arkasında rakıcı
Bardaksız uzatır, şişeden buyur dayı, bu ne neşe
Bekri Mustafa kesilmiş âlem, çare var mı gidişe
Bestesi yükselişte, ’bimarhaneye vardım....’ geçince inişe
Billur gibi ses mübarek, çifte yemiş gibiyim
Bre, bölükbaşıydım Eminönü’nde, etrafımdan çekilin
Birgivî Vasiyetnamesi’ni koynumda taşırım, ondan şaşarım
Beş çifte kayığım da nerde? Limanda sadece kotra
Beylerbeyi gelse yaramaz, seninkiler benimkiler AVM’de
Bostancı Efendiler de yok artık, şu İstanbul tımarhane
Burhan-ı Gelenbevi’nin Mantık’ını okutmalı millete
Bumbarcı! Bir o eksikti, taze bağırsaktan dolma sucuk
Başeski taifesinden! nasıl da temiz kokuyor tosuncuk
....
Benzeşimde yeni metafor: Bilgisayar ki, şükür, tattık
Bayıldık, bayıldık... bütün uyutan maddeleri yüreğimize kattık
Böyle bir bağımlılık yok birader, yediden yetmişe secdeye yattık
Bay Kafka ’örümcek’ olmuştu uyandığında birazcık
Biz gözü açık koca bir bilgisayarız artık
Benzer zamanla insan ünsiyeti neyse ona
Biliyordu Nazım, canım, geleceğin gelişini, mesela:
’trrrrum, trrrrum, trrrrum!
trak tiki tak!
makinalaşmak istiyorum!’
Bilseydi yükselen tsunamiyi ister miydi ’trak tiki’
Bugünden belli gelmekte olan gelecek: ’benlik-i biyoniki’
Biliyorum, şu insan, o artık eski insan olmayacak
Bilinç mi? O da bilinçdışı... Bion, Birringer, Böhme, Brand?
Boş laf! Borsada son durum ne oğlum, ne durumda pot trend
Boştur muhtevasız sözler boş! muhtevalıdır yazılım, meret
Bilimsel yanılgı mı? Bhopal felaketi yol kazası tövbe de
Balıksın karaya atılmış alık, titreye titreye çıkar o eski canı
Balık gözünde yazılım! dijital bakışınla seyret sayısal denizi

M. Talât Uzunyaylalı

* Bu bir (B) dizini şiiridir.