Diila Şiiri - Recep Adıbelli

alışmak en korktuğum şeydi
sen alışılmışın dışındasın
gitmekle kalmak arasında tüm benliğim
bireysel kaosumu yaşıyorum sende
izin ver

ya kal demelisin ya da git
bir şeyler söyle ama gözlerin le
izin verme gitmeme

gün gelir zaman da anlaşılır
elbet yaşadıklarının bir nedeni vardır
benim yaşadıklarımın sonucu olmana
izin ver

çelişkiler içinde dünya
bütün kavramlar bir karmaşa
din,bilim, metabolizma
her şeye değer biçilmiş
duygusuz bir toplumda
yaşamama izin verme

maskelerim oldu hep
tutunabilmek için hayata
belki oscarı verirlerdi
üç maymunda oynasam
yüzümü yıkamama izin ver

ne kadar zayıftım oysa senin yanında
belki farkına varmadın
ben umutla bakıyordum sana
umudumu kaybetmeme
izin verme

bu yol nereye gider bilmem
belki hüzün var var belki sevinç
sonsuz pişmanlıkların arasında yansamda
elini tutmama izin ver

güneş her gün yeniden doğar
mevsimler her yerde değişkendir
her şey öncekinden farklı yaşar
senin yanında sadece recep olmama
izin ver

ve sen diila sakın izin verme
sevgini hak etmiyorsam
hayatına girmeme.