Mehtaplı gecelerde,
Gizli buluşma yerimiz:
Erik ağacının altı.
İncecik ışık süzülüyor dallardan,
Baykuşlar, uzaktan izliyor bizi,
Ay ışığından dokunmuş sevgimize, şahit oluyorlar.
Bir kuğu gibi süzülerek geliyorsun,
Yüzünde, nurdan bir hüzme.
Sanki ay, yolumu aydınlatmak için,
Işığını sana veriyor gizliden.
Erik ağacı, hafifçe gölgeleniyor,
Biraz mahcup, bize sanki.
Ağustos böcekleri ötüyor,
Geceye, perküsyon sesi bırakıyor gibi,
Ve bir sevda masalı, yazılıyor bu gece.
Ayın bir yüzü, karanlık,
Diğer yüzü sensin...
Aydan alıyorsun güzelliğini,
Ve bu yüz, aşkın hafızasında,
Sonsuza dek parlayacak...
Mesut Yüksel
Kayıt Tarihi : 6.12.2025 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!