Diğer Yarın Yok Şiiri - Nebi Ünler

Büyüdüm sanan herkes, teselli eder güya,
“Nasihatle; çocukluğum, hatta gençliğim kurutulur...”
Şimşekler çakar, bir yıldırım düşüverir, biter her rüya,
Ve bir umursamaz ukalâ fısıldar; “Zamanla her şey unutulur..”
.....
Kimin, kimlerin umurunda ki saçın sakalın ağarmış?
Oysa o an anlamışsın... Diğer yarın yok... Ve sana çok uzak...
Herkesin derdi kendine... Herkesin yağmuru kendine yağarmış,
Yalnızlık dediğin sadece zan... Bir yarım tamamlamaz, hiçbir kucak...
.....
Elbette bize, bizden daha yakın var... Neden bu çelişkiler öyleyse?
Tevatür; İmtihanmış... Yaptıran, yaptırmayan bir ise, imtihan neden?
Sev... Sev... Hep sev... Bir daha sev... Sevmek ateş, seven kül, cevap böyleyse
Tefekkürümün cevapsızlığı şu; niçin giydirilmiş bize bu çamur beden?
.....
Cevapsızdı okuduğum kitaplar... Ay fısıldadı; “Cevap herkesin kendi içinde,
Bıkma, usanma, son nefesine kadar arayacaksın, sakın Maveraya bırakma, ara...”
Görülmez, duyulmaz ama hep var... Her sevdanın yüreğine, yüreğinle nasıl, niçin? de
O vermeden dermanını bilki kapanmaz, kapatılamaz içindeki hiçbir bere, yara...
.....
İnsan olabiliyorsan ve insan kalabiliyorsan ne mutlu be Yılgın Yağmur
Kerem kül... Mecnun divane... Sor; Hallaç ile Nesimi giderken, niçin mağrur?
.....
Dedeoğlu Aşiyansız, 27.08.21 – 21.00 Y.Y.