Kendi kendimin
İlacı oluyorum bazen
İyileştiriyorum dikilip sökülmüş
Parçalanmış yerlerimi.
Söz ediyorum
Çıkarıp içinden acıtanları
Yürüyorum
Ama karıncalara basmadan
Kimi gülüp
Utanmadan ağlamaktan
Yaslanıyorum bazen
Yıkılacağımı bilsem de
Gönüllü seviyorum
Esir almadan özgürlüğü
Bir yanım hep tamamlanmayı bekliyor
Öbür yanım eksik bütününden
Büyüyorum
Ezilmiş çocukluğumun içinden
Her anım büyüten…
Ben birini yarım seçiyorum.
Bir tarafım hep boş kalıyor
Bir yanım hep mağlup
Büyüdükçe bütünleniyor yokluğu
Ağrısını dindiremiyorum yaraların
Boş kalan yanım onu ararken..
Nesli Han
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)