Ekerken yürek tarlama iki fidan,
Sadece orda kalıcaklarmı sandın.
Düşünmedim gitmeleri, düşünmedim....
Önlerinde kalkan oldum, set oldum...
Sancıları,
Acıları,
Yaşamasılar diye....
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Önce emeklediler, sonra yürüdüler..
Koşarken, temizledim,çakıl taşlarını,
dikenleri...
Tökezleyip düşmesinler,
Dalları hep yeşil kalsın..
--- Yıllar aktı su misali,
Büyüdü fidanlar ağaç oldular.
Bozuk düzenin içinde.
Merdivenleri çıkarken bir bir..
Hayatı tanıdılar,mücadeleyi öğrendiler,
Sevmeyi,sevilmeyi öğrendiler.
Denizler gibi çağladılar,
--- Haksızlığın karşısında.
Kanatlandılar kuşlar gibi,uçuyorlar mutluluğa.
Kendi fidanlarını ekip büyütmeye......
--- Şimdiği diğer yanım anlıyormusun beni,
--- Neden hüznü ve sevincime katık ediyorum.
çok harikaydı çok...............................saygılar
Belliki sağlam ve duygulu bir yürekle yazılmış ve özeli ağır bir hikayeye dayanıyor . Ama sanki şiirden çok bir anlatı yada sorgulama havası öne çıkıyor . Ama herşeyden önce elbette kutlamak gerek , yüreğinize sağlık diyorum .
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta