Kayıp gidiyor ellerimden bu şehir,
Yüreğim, koca bir yalnızlığa esir,
İçime çektiğim duman,
Sustuğum gece,
Yazdığım şiir,
Ve sen......
Yine ağlamaklı kapanıyor gözlerim,
Adresi belirsiz, sitemkar sözlerim,
Yazgısına kızdığım kader,
Çektiğim hasret,
Yenildiğim dert,
Ve sen.......
Bir çift tebessümün gömüldüğü yer,
Üstüne toprak atılmış keder,
Bir ağaç gölgesi,
Bir yol kenarı,
Bir mezar,
Ve sen.....
Boğazıma takılıp kalan kelimeler,
Çizmediğim resim, boyasız renkler,
Seni unutmayışım,
Bir türlü affetmeyişim,
Çelişkiler,
Ve sen.....
Yaşamak sancısında, bilmek yokluğunu,
Taşımak boynunda, silinmek burukluğunu,
Gitmek ansızın bir gün, sebepsiz,
Bakmak ardından, sessiz,
Kalmak bir başına..
Tek, kimliksiz
Ve sen.....
Sonra gökyüzüne bakmak her gün, usanmadan,
Umudu anlatmak insanlara, yarını umursamadan,
Saçını okşamak küçük bir kızın,
Soğan ekmek koymak sofraya,
Yalnızlığıyla bölüşmek bir hayırsızın...
Ama sevmek yine de işte,
Düşünmek,
Her gün yeniden başlayan bir gidişte...
Aynalarda bir bakış, eskiyen,
Yazamadığım mektup,
İzmarit kokan oda,
Diğer yanım,
Ve sen.......
Kayıt Tarihi : 2.7.2003 00:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!