Diego Rodriguezde Silvay Velázquez Dretn ...

Bölüm I. Dretnot Sanatına Dair;

Kolaydır İkinci sınıf bir tanrıyı resmetmek
Bir kadını çıplak çizmek kolaydır
Yayılırsınız Velázquez Dretnot üzerine sanatınızla
Prado’da
“Las Meninas” adında çizginiz medeniyet
Ve
Medeniyet denilen yalan komik sanatınızla…

Çizmek kolaydır baharı
Saray bahçesindeki kadınları çizmek kolaydır
Sanatınız kusursuz
İnce fırça darbeleriyle bulutları yedi temel renge boyadınız
Prado’da yaşıyorsunuz
Prado’da medeniyet diyorlar adınıza
Bence medeniyeti hiç bilmiyorsunuz…

Kolaydır ikinci sınıf tanrıları resmetmek
Çizmek kolaydır ellerinde zakkum çiçekleriyle
Senden büyük ressamlar var şimdi
Ebu Ğıreyb Cezaevi’nin ressamları onlar
İnsanı en doğal halliyle yansıtanlar resimlerine
Bir sanat eseri gibi izliyor insanlar resimlerini
Ölümü ve öldürmeyi resmedenler var
Senin ikinci sınıf tanrıların artık yalan geliyor bana…

Sen hiç çıplak insan kulelerini resmettin mi?
Başına çuval geçirilen insanın ırzına geçilirken düşündürmek surat ifadesini
Koltuk altında yumurta pişirilen insanın resmini çizdin mi hiç…
Nasırlı elleri
Davul gibi karınlı çöp gibi ince deriden ibaret çocukları çizmek…

Siz bunları görmediniz belki
Bin altı yüz’de yoktu bunlar
Ama Don Cornovertti’nin cansız bedeni sallanıyordu gece lambalarında
Madrid’de boyunlarını ve elleri tahta kümeslere vuruluyordu insanlığın
Kazablanka’da prangalarla siyah köleler bindiriliyordu büyük tahta gemilerinize
Barutla kızıl tenli insanlar avlanıyordu isimsiz bir kıtada
Siz sarayda ikinci sınıf tanrıları resmederken
Ve
Medeniyet diye dünyaya bıraktığınız yalanları doğururken tuval bezinize
Büyük bir müzede insan kemikleri topluyordu dünya…

Adınızı çok duydum sinyor Diego Rodriguezde Silvay Velázquez
Yaşantınızı çok duydum
Görkemli ve asil yaşantınızı
Bir elinizde kırmızı şarap
Ve sarayı nasıl resimlediğinizi
Ama Dali gibi eritemediniz kaşar peyniri misali zamanı…
Yahut Ebu Ğıreyb Cezaevi’nin Amerikalı Tuğgeneral’i Janis Karpinski kadar anlatamadınız bana medeniyeti…

(18.04.06 İzmir)