Wie die Blätter von den Bäumen fallen sie herunter,
Manchmal sehr schön, manchmal hartnäckig gehen sie vorbei.
Sie nehmen die Menschen von uns und gehen weiter,
Die vergehenden Jahre, die vergehenden Jahre.
In den Gedächtnissen lassen sie Erlebnisse zurück,
Trennen Verliebte voneinander, lassen Tränen zurück,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Geçip giden yıllar bizden o kadar çok şey alıp gidiyor ki, ve bir gün bizde mutlak geçip gideceğiz hüzünlü şiirinizi okumak güzeldi mevsiminde hüznün......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta