Duy sesimi duy haykırışlarımı
Çaresiz çırpınışlarımın gölgesi ol
Güneş batmadan ay doğmadan
Anılar eskimeden
Tozlu defterlere karışmadan
Dur demek yetmez bazen gidene
Gidenin ardından dökülen yaşlar,
Ve mühürlenmiş dudaklar,
Sana hasretle bakan gözlerdir bazen.
Yanmayan ateşim, sönmeyen ışığımdın.
Bazen kelimeler yetmez,
Yaşadıklarımızı anlatmaya
Gözler anlatmaya çalışır,
İçindeki yangınları.
Kim bilir kaç yangın söndürülmüştür içinde,
Güneş gibi içini yakıyorsa bakışları
Yağmur gibi kulaklarında çınlıyorsa sesi
Rüzgar misali dokunup geçiyorsa yalnızlığa
Hançer gibi delip geçmiştir içini.
Karanlık kuytu bir köşede
Bazen kelimeler yetmez,
Yaşadıklarımızı anlatmaya
Gözler anlatmaya çalışır,
İçindeki yangınları.
Kim bilir kaç yangın söndürülmüştür içinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!