Didem Şiiri - Hüseyin Sert 2

DİDEM
Hani sen sinektin Işıl’la
Geveze gecede düşlerinizde kelebekler
Grafon kağıtlarından fener alayları vardı ay ışığında
Geçmişti yalan peygamberler eşliğinde sinekler
Uzak ülkeler düşlerinizde gökkuşağıydı kaçacaktınız birlikte
Mevsim kıştı oysa karpuz kabuğundandı gemiler
Çocuklar ölmüştü son ay ışının gölgesinde hüzün ağlıyordu
Şiirdi yakışan sana mor zambaklı kocamandı yüreğin
Bir ateş düştü pirinç tanelerinin üzerine kanserdi
Kapı aralığına sıkışmış bir ruh gibi bağırmıştı baykuş*
Siz zehir nedir bilmezsiniz zehir aşkı bilir oysa bayım!**
Diyordunuz ya oysa ben güneşli şiirler yazmak isteyen bir bayım
Sen acılarını katık edip gittin ya
Bu gün doğum gününmüş güzel insan
On birinci sensiz sekiz nisan
Dolduramadı yerini yeni yetme şairler
Hiçbir şiirden sizinkiler gibi tat almadı okuyucular
Sustu şiir sen gidince öksüz kaldı buralar
Hüseyin Sert

Didem Madak ‘ın Doğum günü Anısına
*AY IŞIL’A SIĞIŞMIŞTI
**SİZ AŞK'TAN N'ANLARSINIZ BAYIM? Şiirinden