Dalında solgun,boynu bükük bir karanfilsin,
Zemheri yüreğinde gün ışığına yasaklı arzuların.
Ertelediklerin ayağına takılmış fark etmemişsin,
Arkanda bıraktığın vazgeçilmiş,adanmış hayatın.
Kim diyebilir ki bu seçimden pişmansın!
(Anneme)
Etten kemikten değil miydin sende?
Kale gibi yanımda dururken,
Ben bitap düşmüş,cephelerimi kaybetmişken.
Zor değil miydi senin için hala gülümseyebilmek?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!