Dicle’ye Atılan Karanfilim Ben

Dicle’ye atılan karanfilim ben
Rengim kan kırmızı
Zalimler tarafından…
Koparıldım gövdemden
Ellerim kelepçeli
Soğuk bir şubat gecesi
Nereye götürüyorlar bilmiyorum
___________________Soramam

Suçsuzluğun suçlusuyum
Gözlerim bağlı
Götürüyorlar…
Dicle’ye atacaklar
Ama sen ağlama sakın
Beni bir umudun….
Yeniden doğuşuna götürüyorlar
Ama sen üzülme, öyle kal
Onurlu, gururlu kal.
Üç güzel gülünle kal.
Yar kal, bende kal…
Nasıl bıraktıysam öyle kal

Susturdular dilimi
Konuşamıyorum…
Dicle gözlerimden
Gözlerinin karasına…
Sevdamı gönderiyorum
Kırmızı karanfil ile…
Göm yüreğinin derinliklerine
Bir bahar sabahında…
Sevdamız yeniden filizlensin
Kan kırmızı karanfillerle…

Dicle’ye atılan karanfilim ben
Umudum hüznümden çok…
Kelepçelerim özgürlük bedeli
Öyle bir vuslat
______________Bekliyor ki bizi
Yankısı bütün Mezopotamya’yı saracak

Dicle’ye atılan karanfilim ben.