Dicle'nin Haykırışı Şiiri - Fırat Gül

Her akışında umutları tazeler Dicle nehri,
Bırak nasıl akarsa aksın annelerin gönlüne,
Bilirsin suyu tatlıdır yakmaz taze yaraları.
Barışın yollarına döşensede mayınlar;
Bilirsin yolumdan dönmem geriye.
Fıratım ben elbet bir gün akarım annelerin yanan gönüllerine,
Soğutamasamda yaralarınını varsın bende yanayım bir ömür acılarında.

Ama bilirim Diclenin akışı bir başkadır,
Izdırabı olur zalimlerin, boğar düzenlerini kalplerinin en batısında,
Ve yitirilen çocuklar güvercin olur ucar annelerin yüreğinden,
Barışın hasreti son bulur şehirlerde,
Diller,ırklar ve renkler kucalamaz artık akılları,
Hiç büyüyemeyen çocuklarîn mezarlığında aģ lamaz anneler.
Ve belkide hiç kalmaz umutlar mahşere kadar.