Dicle'li Küçük Kızım Şiiri - Sema Yontar

Herşeyin bittiği yer, yeni bir başlangıcın muştusudur
Ayraç koy tam oraya, o bittiğini saydığın yere
Geri döndüğünde nerede kaldığını bulabilmen için gerekli
Çünkü yaşam; uzun soluklu bir kitaptır.

Bırak küçük kızım, savrulsun yüreğin rüzgarlarla
Nereye giderse gitsin,
Yine ait olduğu yerde bulursun onu

Kırgınlıklar yaşarsın haksızlıklar da
Kapanır yüzün, kararır.
Gece dolanır ayaklarına, korkma
Işıklı sabahlarda, gün yine bizimdir.

Dalgalanır yaşam açıklarda
Yutulmak da var sularda, yükselip boy vermek de
Zamanın dönen kirli çarkında
Büyük olmak zor, büyük olmak yürek işi

Bir ağaç gölgesine yaslandığında
Belki kırağı düşer yağmurlu gözlerine, üzülme
Yıkanacak yorulmuş yılgıların izleri
Yatağını arayan nehirlerimizde

Kendi ayak seslerin güçlendirecek seni
Kara saçlarından, perçemlerinden akacak zaman
Umutla serilecek adımlarına

Büyüyeceksin Dicle’li küçük kızım, boy vereceksin
Yıkılmayan
Onurunla

Yaşayacaksın...