Dicle kıyısında bir günah işlenir,
yüreğime damla damla adın işlenir...
Ama yine de korkuyorum sana bakmaya,
hayaldeki resmini temaşaya.
nefesim tutuluyor, bedenim titrek devinimlerde..
Anlamsız her lahza büyüyor anlamsızlığıyla içimde.
Durmadan çoğalıyor hiçlik...
derken sen çıkıyorsun aynalardan,
her yer sen oluveriyor, tüm hiçlikler senle doluyor,
ve bütün çukurlara sen birikiyorsun
yaşlanmışın izlerinde...
Ne kadarını sustuk konuştuklarımızın der şair,
peki ya ne kadarını konuştuk susuşlarımızın?
Hem mademki güler yüzlü sözcükler yasta,
ve mademki tüm duygular hasta
artık ne kadarına yetişebilirsen bu cana
yeminliyim dönünce dek kanatmaya...
öyleki ölsem haberin yok benden,
turnaları da vurdular dün gece çünkü...
ve rüzgara katıldı bulutlar
sen yine de
vurgusu belli, kalıpsız şiirler yaz
kimsenin olmasın...
.................................
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 12:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!